ကၽြန္မကိုခ်စ္ပါတယ္
_
"အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားသခင္၏ကြယ္ကာရာဌာနေတာ္၌ေနေသာသူသည္ အနႏၱတန္ခိုးရွင္၏အရိပ္ကိုခိုရလိမ့္မည္။ ထာ၀ရဘုရားသည္ငါခိုလႈံရာငါ၏ရဲတိုက္၊ ငါကိုးစား ရာဘုရားသခင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏ဟုငါေျပာဆို၏"(ဆာလံ။၉၁း၁-၂)။ "သူသည္ငါကိုခ်စ္ေသာေၾကာင့္၊သူ႔ကိုငါကယ္ႏုတ္မည္။ငါ၏နာမကိုသိေသာေၾကာင့္ သူကိုငါခ်ီးေျမွာက္ မည္၊သူသည္ငါ႔ကိုေခၚေသာအခါ သူ႔ဖက္မွာေန၍ခ်မ္းသာေပးမည္။ သူ၏ဘုန္းကိုလည္းထင္ရွားေစမည္။ ရွည္ေသာအသက္ႏွင့္သူကိုေရာင့္ရဲေစ၍ငါ၏ကယ္ တင္ျခင္းေက်းဇူးကိုသူ႔အားငါျပမည္။"(ဆာလံ။၉၁း၁၄-၁၆) ဘုရားသခင္ရဲ႕ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ပါ၊ဘုရားသခင္ရဲ႕ဂရုဏာေတာ္သက္သက္ေၾကာင့္ ပါလို႔၀န္ခံပါရေစ။ အရမ္းအရမ္းကိုတုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေစတဲ့အျဖစ္အပ်က္ပါ။ ဘယ္သူ႔ကိုပဲေမးေမးေရာဂါရဲ႕နာမည္ကိုၾကားလိုက္ရံုနဲ႔ေသြးပ်က္ သြားေလာက္ေအာင္ေၾကာက္စ ရာေကာင္းတဲ့ေရာဂါဆိုးတစ္မ်ဳိးပါ။ဒါထက္ပိုးဆိုးတာကလူေတြရဲ႕အသက္ကို လြယ္လြယ္ေလးနဲ႔အသက္ႏုတ္ယူႏိုင္ တဲ့ေရာဂါဆိုးႀကီးေပါ့။အဲဒီလိုေရာဂါဆိုးႀကီးကေန လြတ္ေျမာက္ရျခင္းအခြင့္၊လံုးလံုးလ်ားလ်ား သက္သာေပ်ာက္ကင္းခ်မ္းသာခြင့္ကိုေပးခဲ့တဲ့ အံ့ၾသဖြယ္ႀကီးျမတ္တဲ့ဘုရားရွင္ရဲ႕အနႏၱေမတၱာေတာ္နဲ႔တန္ခိုးေတာ္ကို ဘယ္လိုုနဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ခံစားခဲ့ရသလဲဆိုတာစာဖတ္ပရိသတ္ေရွ႕မွာ သက္ေသခံခ်င္တာကလည္းတစ္ေၾကာင္း၊စာဖတ္ ပရိတ္သပ္ေတြထဲမွာကၽြန္မလိုခံစားေနရတဲ့ သူေတြရွိယင္လည္းဘာမွေၾကာက္စရာမလိုပါဘူး၊ ဘုရားသခင္အေနနဲ႔ကယ္မႏိုင္မႈေပးႏုိင္ေၾကာင္း ခြန္အားေပးခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ကၽြန္မရင္ဆိုခဲ့ရတဲ့အျဖစ္အပ်က္ကို သက္ေသခံေ၀ငွရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိန္အားျဖင့္……..၂၀၁၂-ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလထဲမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မ၏ေသြးသားလည္ပတ္မႈ(ဓမၼတာ) မူမမွန္ကိုသံသယရိွ လို႔OGဆရာ၀န္တစ္ေယာက္နဲ႔စမ္းသပ္ဖို႔ ကၽြန္မဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါသည္။ ပထမေတာ့ ဓမၼတာ မူမမွန္ တာကလြဲလို႔လံုးလံုးက်န္းမာေနလို႔ဆရာ၀န္ထံမျပဘဲေနခဲ့မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ဘုရားသခင္ကကၽြန္မရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးသားကို လာၿပီး ထိေတြ႔လာတဲ့အတြက္အယင္တံုးက သမီးငယ္ေလးကိုေမြးဖြားေပးဖူးတဲ့ Dr. Daw Aye Aye Tint (OG) ႏွင့္ျပခဲ့မိပါ တယ္။ ဆရာ၀န္ရဲ႕စမ္းသတ္စစ္ေဆးမႈေတြအၿပီး မွာေတာ့ကၽြန္မ၏သား အိမ္ေခါင္းထဲမွာ(1.5 cm)ပမာဏခန္႔ရွိတဲ့ အသားပိုေလး ရွိေနတာကိုု စမ္းသတ္ေတြ႕ရွိခဲ့ရပါတယ္။ ဆရာ၀န္ကဒီအသားပိုေလးကို ေဆးရံုတက္ၿပီးျခစ္ထုတ္လိုက္ယင္ အားလံုးေကာင္းသြားလိမ့္မယ္၊ အခုခံစားေနရတဲ့ ဓမၼတာမႈမမွန္ရတာ ကလည္းဒီအသားပိုေၾကာင့္ပဲလို႔ေျပာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲဆရာ၀န္ႀကီးရဲ႕ၫြန္ၾကားခ်က္နဲ႔ဗဟို အမ်ဳိးသမီးေဆးရံုမွာအဲဒီအသားပိုေလးကိုျခစ္ယင္းသားအိမ္ကိုပါတစ္ခါ တည္းျခစ္ထုတ္ခဲ့ပါသည္။ေဆးရံုခြဲခန္းက တာ၀န္ယူလုပ္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြေတာင္သံသယမရွိၾကဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့သားအိမ္အေနအထားကမထင္ ရေလာက္ေအာင္ ကိုေကာင္းမြန္ေနလို႔ပါ။ုၿပီးေတာ့အယင္းတံုးကကၽြန္မထည့္ထားခဲ့တဲ့ IUD သေႏၵတားပစၥည္းကိုထုတ္လိုက္တယ္။ သားအိမ္လည္းျခစ္တယ္။ သားအိမ္ခ်စ္ၿပီးတာနဲ႔ IUDအသစ္တစ္ခုျပန္ထည့္ေပးလုိက္ပါေသးတယ္။ ဒါနဲ႔ျခစ္ထုတ္လိုက္တဲ့အသားစေတြကိုစစ္ေဆးဖို႔ဓါတ္ခြဲခန္းပို႔ခဲ့တာေပါ့။ တပတ္ ေလာက္ အၾကာမွာေတာ့အေျဖထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ကၽြန္မလံုး၀မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့၊ ဆရာ၀န္ဆရာမေတြအား လံုးကလည္းျဖစ္ႏုိင္စရာအေၾကာင္း လံုး၀မရွိပါဘူး။ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးဆို တဲ့ ကၽြန္မအရမ္းေၾကာက္တဲ့ကင္ဆာ ဆဲလ္ေတြ ကၽြန္မခႏၶာထဲမွာရွိေနၿပီဆိုတဲ့အေျဖပါ။ကၽြန္မလံုး၀မၾကားခ်င္တဲ့သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာဆိုတဲ့ေရာ ဂါဆိုးႀကီးကို အခုကၽြန္မကိုယ္တိုင္နဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔စတင္ရင္ဆိုင္လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ဒါနဲ႔ဆရာ၀န္ေတြ အားကိုးတႀကီးကၽြန္မေမးမိခဲ့ပါတယ္။ကၽြန္မအေျခအေနက ခြဲစိတ္လိုက္ယင္ေကာင္းႏိုင္မလားလို႔ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။ ဆရာ၀န္ေတြကေတာ့ဒါမ်ဳိးကခြဲၿပီးမွပဲသိရမယ္လို႔ျပန္ေျပာေတာ့ကၽြန္မရဲ႕စိုးရိမ္ပူပန္ေသာကစိတ္ေတြဟာ ဟိုးအ ထြဋ္အထိပ္ကိုေရာက္သြားၿပီးခိုကိုးရာမဲ့ ၿခံဳးပြဲခ်ငိုခ်ခဲ့ရပါတယ္ ။ေအာ္-ကၽြန္မဟာခရစ္ေတာ္ေယရႈကို ယံုၾကည္တဲ့ခရစ္ယာန္ယံုၾကည္သူုတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမဲ့ ငါ့ရဲ႕ယံုၾကည္မႈဟာအရမ္းကိုအားနည္းခဲ့လို႔ အခု လိုမ်ဳိးငါဆီမွာဒီကင္ဆာေရာဂါရွိရတာဆိုၿပီးခံစားခဲ့မိပါတယ္။ တုန္လႈပ္ ေျခာက္ျခားတဲ့ စိတ္ေတြေရာ၊ ဘာျဖစ္လို႔ ငါ့ကိုမွလာျဖစ္ရတာလဲဆိုတဲ႕ေမးခြန္ေတြနဲ႔အတူယူက်ဳံးမရ၀မ္းနည္းရၿပီး ေဆာက္တည္ရာ မရျဖစ္ ခဲ့ရပါတယ္-တကယ္ပါရွင္။သိပ္မ ၾကာပါဘူး။ကၽြန္မစိတ္ထဲမွာ-ငါယံုၾကည္ကိုးကြယ္တဲ့ ဘုရားရွင္ဟာ ေသျခင္းကိုေအာင္ျမင္တဲ့အသက္ရွင္တဲ့ဘုရား၊ေခၚရင္ထူးျပီး၊အရာခပ္သိမ္းကိုလည္းတတ္နုိင္ တဲ့ဘုရားဆိုတဲ့ အသိစိတ္ေတြ အံ့ၾသစရာေကာင္း ေလာက္ေအာင္၀င္လာခဲ့ပါတယ္။ဒါဘုရားရွင္ကကၽြန္မကို စကားစေျပာတာပဲေလ။ အဲဒီခဏအတြင္းမွာပဲကၽြန္မနွလံုးသားထဲကို အသိစိတ္ေတြ ၀င္လာျပီးတကယ့္ကို ဘယ္သူမေပးႏိုင္တဲ့စိတ္နွလံုးၿငိမ္သက္မႈကိုခံစားရရွိခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီးေတာ့ကၽြန္မရဲ႕ေဆးကု သရမဲ့အစီအစဥ္ေတြအားလံုး ကိုေမွ်ာ္လင့္တဲ့စိတ္၊အားကိုးခိုလႈံတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ဘုရားရွင္ဆီမွာပံုအပ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္၊ အၿမဲလိုလိုဘုရားရွင္ဆီမွာ ဆုေတာင္းခြန္အားယူယင္းအဲဒီ သားအိမ္ေခါင္းကင္ ဆာေရာဂါနဲ႕တိုက္ပြဲ ဆင္ႏြဲလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ပထမဦးဆံုးအေနနဲ႔ သားအိမ္ထုတ္ဖို႔ခြဲစိတ္မႈကို (GreenCross)ပုဂလိၢကေဆးရုံမွာ ျပဳလုပ္ခဲ့ရပါတယ္။(Major Operation)ျဖစ္တာေတာင္ကၽြန္မမေၾကာက္ေတာ့ ပါဘူး။ အံ့ၾသစရာပါပဲ၊ ဒီလိုစိတ္မ်ဳိးကိုဘုရားသခင္ကေပး လိုက္တာေပါ့။ ညီမေလးေတြ၊မိသားစုေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြအေပါင္းအသင္း၊သူငယ္ခ်င္း၊ဓမၼဆရာအသင္း အဖြဲ႕ မ်ားအားလံုးရဲ႕၀ိုင္းၿပီးဆုေတာင္းေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ကလည္းဘုရားရွင္အေပၚယံုၾကည္တဲ့စိတ္၊ အားကိုးတဲ့စိတ္၊ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့စိတ္ အျပည့္နဲ႔ခြဲစိတ္မႈကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အယင္တံုးကေတာ့ ခြဲစိတ္ခန္းထဲ ငါ၀င္ယင္ ငါ့စိတ္ကိုဘယ္လိုအားတင္းထားရမလဲဆိုတဲ့ စိုးရိမ္ထိပ္လန္႔စိတ္ေတြနဲ႔ႀကိဳၿပီးေတြးပူမိေပမဲ့ အံ့ၾသစ ရာပါဘုရားရွင္ရဲ႕အားေပးမႈ၊ ကြယ္ကာေစာင့္မမႈေတြေၾကာင့္ ခြဲစိတ္ခန္းထဲမွာလည္းစိတ္တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ၀မ္းေျမာက္မႈကိုခံစားခဲ့ရပါတယ္။ဘုရားရွင္ရဲ႕ေက်းဇူး သက္ သက္ေၾကာင့္ ခြဲစိတ္ခ်ိန္(၃)နာရီနီးပါးေလာက္ၾကာ ခဲ့ေပမယ့္စိတ္ထဲမွာခဏေလးလိုပဲခံစားခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ ခြဲစိတ္ခ်္ိန္တစ္ ေလွ်ာက္လံုးလည္း စိတ္အာရံု ၾကည္ၾကည္လင္္လင္ရွိၿပီးဘုရားသခင္နဲ႔စကားေျပာရင္း၊ဆုေတာင္းရင္း၊သီခ်င္းဆိုရင္းေက်ာ္လႊားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အယင္တံုးကဆို ယံုၾကည္ျခင္းအားနည္းခဲ့တဲ့ကၽြန္မ ဗဟိုအမ်ိဳးသမီးေဆးရုံမွာ သားအိမ္ျခစ္ဖို႔ ခြဲစိတ္ခန္း၀င္ခဲ့တုန္းကဆို အေၾကာက္လြန္စိတ္ေတြေၾကာင့္ အာရံုေတြရွုပ္ေထြးလာၿပီးကိုယ္နဲ႔စိတ္မကပ္ေတာ့သလိုစိတ္လြတ္
သြားသလိုမ်ဳိးရင္ဆိုင္ဘူးပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက မိနစ္(၄၀)ေလာက္ပဲၾကာတဲ့( Minor Operation)ျဖစ္ေပမယ့္ခြဲခန္းထဲကထြက္ၿပီ ဆိုတာနဲ႔တင္( ICU )ထဲမွာ နာရီ အေတာ္ၾကာေနမေကာင္းျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ဒီတစ္ခါေတာ့ဘုရားရွင္အလံုးစံုကို တတ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကို အၾကြင္းမဲ့ယံုၾကည္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ Major ခြဲစိတ္တာ(၃)နာရီၾကာခဲ့ေပမယ့္ စိတ္ေပါေပါ့ပါးပါးနဲ႕ခဏေလးပဲလို႔ခံစားရေလာက္ေအာင္ဘုရားရွင္ရဲ႕ေမတၱာကိုကၽြန္မခံစားသိရွိခဲ့ရပါတယ္။ ဒါအျပင္ ေနာက္ထပ္ဘု ရားသခင္ကၽြန္မအေပၚ အံ့ၾသဖြယ္ရာအမႈတစ္ခုျပခဲ့ပါေသးတယ္။ ခြဲစိတ္ခန္းထဲမ၀င္ခင္ညကေပါ့ မနက္ျဖန္ ခြဲစိတ္ခန္း၀င္ရ ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ဒီည(၁၀း၀၀) နာရီေလာက္ထဲက စျပီးဘာမွမစားမေသာက္ဖို႕ ဆရာ၀န္ေတြကမွာထားပါတယ္။ ခြဲစိတ္ ခံဖူးတဲ့သူတိုင္းသိမွာပါ။ကၽြန္မကိုလည္း မနက္ဖန္ဆိုခြဲစိတ္ခံရမဲ့ လူနာျဖစ္ေနေတာ့ ဒီည(၁၀း၀၀)နာရီကထဲ ကစၿပီးဘာမွ မစားမေသာက္ဖို႔ လာမွာသြားပါတယ္။ဒါတင္မကဘူး ဆရာမေတြကပိုၿပီးစိတ္ခ်ရေအာင္ ကၽြန္မကိုည(၆း၀၀) နာရီေလာက္မွာ၀မ္းခ်ဴပါေသးတယ္။၀မ္းခ်ဴလိုက္ေတာ့ဗိုက္တအားဟာၿပီးလူကလည္းႏႈံးေခြ၊ဘာမွလည္းထပ္ မစားျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔(၁၀း၀၀)နာ ရီေက်ာ္ေလာက္က်ေတာ့ကၽြန္မလည္းဘာမွ မစားေတာ့ပဲဆုေတာင္းၿပီးအိပ္လိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္(၁၁း၃၀) ေလာက္က်ေတာ့ ဗိုက္အရမ္းကိုဆာလာျပီး ရင္ေတြတုန္ ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္ေတြက်လာ ၿပီးေနလို႔ကိုမရေအာင္ျဖစ္လာတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ကၽြန္မစဥ္းစားမိတယ္။ ဒီတိုင္းဆိုရင္ ဒီညေတာ့ျပႆနာပဲအိပ္လို႔ လည္းေပ်ာ္မွာမဟုတ္ ေတာ့ဘူး။ လူလည္းေတာ္ေတာ္အေနရခက္ေနၿပီ၊ ေနာက္ေန႔မနက္ဆိုယင္လည္းခြဲရေတာ့မယ္။ကၽြန္မဆံုးျဖတ္ခ်က္ခိုင္ခိုင္ မာမာပဲခ်လိုက္ ပါတယ္။ လူမတတ္နုိင္တာအားလံုးဘုရားတတ္နိုင္တယ္။ဆရာ၀န္ေတြကကၽြန္မကိုအႏၵရယ္ျဖစ္မွာစိုးလို႕ မစားမေသာက္ဖို႔မွာထားေပမယ့္လည္း။ ဘယ္လိုမွမရေတာ့ တဲ့အဆံုး ဘုရားရွင္ သမီးေတာ့ကိုယ္ေတာ့ကိုအားကိုးၿပီး ကၽြန္မပူတင္းေပါင္မုန္႔၁လံုး၊ကိတ္မုန္႔၁ခ်ပ္၊ ေရတစ္ခြက္အ၀ေသာက္ လိုက္မိၿပီသမီးကိုေစာင့္ေရွာက္ေတာ္ မူပါဆိုျပီးဆုေတာင္းအကူအညီေတာင္းခဲ့မိပါတယ္။ လူလည္းအစာ၀င္သြားေတာ့မွပဲၿငိမ္သြားၿပီးေနလို႔ထိုင္လို႔ေကာင္းသြားတယ္ ။ေနာက္တစ္ရက္ ခြဲစိတ္တဲ့အ ခါေက်းဇုူးေတာ္သက္သက္ေၾကာင့္ပါပဲ။ စားထားတဲ့အစားအစားေတြေၾကာင္ဘာျပႆနာမွာမျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ဘုရားရွင္ကၽြန္မကိုခ်စ္ပါ လား၊ ေစာင့္ေရွာက္ပါးလားဆိုတဲ့ၾကည္နူးမႈ၊၀မ္းေျမာက္မႈေတြကို ပိုၿပီးေတာ့ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ ခြဲစိတ္မႈလည္ေအာင္ျမင္စြာၿပီးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မခြဲစိတ္ခန္းထဲမနက္၉း၀၀ နာရီ၀န္းက်င္ေလာက္ကထဲက၀င္ခဲ့ရတာ ၁၂း၀၀နာရီေလာက္က်မွျပန္ထြက္ခဲ့ရပါတယ္။ဒီအခ်ိန္တေလွ်ာက္လံုးကၽြန္မရဲ႕ညီမေလး(၂)ေယာက္၊ ကၽြန္မရဲ႕အလြန္ခ်စ္ခင္ ရတဲ့ကၽြန္မရဲ႕MD.ေဒၚသီတာမိုးနဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕အမ်ိဳးသားေတြက ခြဲခန္းအျပင္မွာ ဆုေတာင္းရင္းေစာင့္ ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ ခြဲစိတ္မႈေအာင္ျမင္္တယ္၊ အားလံုးေကာင္းတယ္ ဆိုတဲ့အေျဖကိုလည္းရခဲ့ပါတယ္။ ခြဲခန္းထဲကထြက္ၿပီးခဏမွာပဲကၽြန္မတခါမွမခံစားဖူးတဲ့ အရမ္းကိုနာက်င္တဲ့ေ၀ဒနာကိုခြဲစိတ္ဒဏ္ရာကေန နာရီအေတာ္ၾကာေအာင္ခံ စားခဲ့ရပါတယ္။ အနာသက္သာေအာင္ေဆးထိုးေဆးထည့္လုပ္ေပးေပမယ့္နာတာနဲနဲမွေလ်ာ့မသြားပါဘူး။အဲဒီမွာကၽြန္မရဲ႕ခ်စ္ခင္ရတဲ့လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ဆရာမေတြျဖစ္ တဲ႕Teacher Joesaphine နဲ႔ Teacher Kinsana တို႔ကအနားမွာေစာင့္ေရွာက္ဆုေတာင္းေပးၾကပါတယ္၊ အားလည္းေပးၾကပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာေတြေျပာၾကတယ္၊ ဘုရားရွင္ရဲ႕ဂရုဏာေတာ္အေၾကာင္းေတြေ၀ငွရင္း ကၽြန္မကိုနွစ္သိမ့္မႈေတြေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ေက်းဇူူးေတာ္ပါပဲ၊ ညေနေစာင္းေရာက္ေတာ့ေစာေစာက ခံစားရတဲ့နာ က်င္မႈေတြတျဖည္္္္္းျဖည္းသက္သာလာၿပီးညေလာက္မွာ လံုး၀ေပ်ာက္ကင္းသက္သာသြားခ့ဲပါတယ္။ ပံုမွန္အားျဖင့္(၇)ရက္ေလာက္ ေဆးရုံမွာေနရမယ့္အေနအထားမွာ
(၄)ရက္နဲ႔ဆင္းခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔OGမွ သူ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားၿပီးတာနဲ႔ ကင္ဆာဆရာ၀န္ႀကီးဆီလႊဲေပးပါတယ္။ ထက္ေရာင္ျခည္အထူးကု ဆရာ၀န္ႀကီး နဲ႔ေတြ႕ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ကင္ဆာအဆင့္က(၁)မွာပဲရွိတဲ့ earlystageပါပဲ။ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေသခ်ာကုသယင္ ေပ်ာက္ပါ တယ္ဆိုတဲ့အေျဖကလည္း ကၽြန္မကိုအား အမ်ားႀကီးတက္ေစခဲ့ပါတယ္။ ေဆးတစ္လတႀကိမ္နဲ႕ ေျခာက္ႀကိမ္သြင္းရမယ္။ ဓါတ္ကင္ရမယ္၊စသျဖင့္ၫႊန္ၾကားခ်က္ေတြကို ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ သားအိမ္ခြဲစိတ္မႈအၿပီးတစ္ပတ္အၾကာမွာဘဲ chemo frist circle ကိုစတင္သြင္းခဲ့ပါတယ္။ ပထမဦးဆံုးအေတြ႔ အႀကံဳနဲ႔ခြဲစိတ္မႈၿပီးတာမၾကာေသး တာေၾကာင့္တစ္ေၾကာင္း ေဆးဒဏ္မခံႏိုင္တာေၾကာင့္တစ္ေၾကာင္း ေဆး(၅)ရက္သြင္းၿပီး (၆)ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ ေလမလည္၊ ၀မ္းမသြား၊ ဗိုက္ေအာင့္၊ ဗိုက္နာၿပီး၊ ဗိုက္ႀကီးပူလာတာပဲ အစာလည္းမ၀င္ေတာ့ဘူး။ မခံႏိုင္တဲ့အဆံုး(၇)ရက္ေျမာက္ေန႔ရဲ႕ေနခင္းမွာ-Rose Hill ေဆးခန္းေျပးရေတာ့တာပါပဲ။ ေဆးရံုးေရာက္ၿပီး နာရီ၀က္ ေလာက္မွာပဲ shork ရေတာ့တာပါပဲ။ ေဆးရံု(၃)ရက္ထပ္တက္ခဲ့ရပါတယ္။ ျပန္ေကာင္းဖို႔သြင္းေပးတဲ့ေဆးထဲမွာ-အလြန္အမင္းကိုမခံႏိုင္ေအာင္ နာၾကင္တဲ့ဒဏ္ကိုခံစားရတဲ့ေဆးလည္းပါတယ္တဲ့။ ဒီေဆးကိုအေၾကာထဲထည့္တာနဲ႔ နာလြန္း လို႔တက္တာပါလို႔ေျပာတယ္။ အားတင္းေတာင့္ခံရင္း First Circle ေဆးသြင္းျခင္း ကိုေအာင္ျမင္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ေဆးကတစ္လကိုတစ္ႀကိမ္၊ တစ္ႀကိမ္ကို(၅)ရက္၊ တစ္ရက္ကို (၆)နာရီ၀န္းက်င္ ေဆးသြင္းရပါ တယ္။ ေဆးသြင္း ရန္စတဲ့ေန႔ကစၿပီး ေဆးသြင္းၿပီးသံုးေလးရက္အႀကာမွာ အားလံုးရွစ္ရက္နဲ႔ဆယ္ရက္ၾကားမွာေဆးဒဏ္ကိုဆိုး၀ါးစြာ ခံစားရပါ တယ္။ အန္ခ်င္ တယ္၊ ႏႈံးေခြတယ္၊ဘာမွမစားႏိုင္ဘူး။ အားျပတ္သလိုခံစားရတယ္။ ရင္ပူတယ္ (၁၀)ရက္၀န္းက်င္လြန္သြား ယင္ျပန္ေနေကာင္းလာမယ္။ အဲဒီအခါ အားျပန္ေမြးၿပီးေနာက္တစ္ႀကိမ္ေဆးသြင္းဖို႔ထပ္ျပင္ဆင္ရပါတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္သက္သက္ေၾကာင့္နဲ႔ ဘုရားသခင္ရဲ႕ခြန္အားေပးမစမႈေၾကာင့္ေစာက္ေရွာက္ကယ္မ သနားမႈေၾကာင့္ေဆးသြင္းခဲ့တဲ့အေခါက္ တိုင္း ကၽြန္မေသြးမသြင္းခဲ့ရပါဘူး။ ေဆးဒဏ္ကိုခံႏိုင္ေလာက္တဲ့ ေသြးအေျဖမ်ားအေခါက္တိုင္းမွာရရွိခဲ့ပါတယ္။ Presure လည္းအၿမဲမွန္ေနပါတယ္။ဆရာ၀န္ကေျပာထားပါတယ္။ ေဆးသြင္းယင္း လိုအပ္ရင္ ေသြးျဖဴေတြတအားဆင္းယင္ ေသြး သြင္းရတတ္တယ္။ ေဆးဒဏ္ေၾကာင့္ အသက္အႏၵရယ္ပါရွိတယ္ဆိုတာ ႀကိဳေျပာထားပါတယ္။ ေဆးသြင္းတဲ့အေခါက္တိုင္း ခြဲစိတ္မႈခံယူတံုးကအတုိင္းပဲ အႏၵရယ္ရွိတယ္ဆို တာသိပါ တယ္။ ေဆးသြင္းဖုိ႔သေဘာတူပါတယ္ဆိုတဲ့ လူနာနဲ႔လူနာရွင္ရဲ႕ လက္မွတ္အၿမဲထိုးရပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲအႏၵရယ္ရွိပါေစ ဘုရားရွင္အခြင့္မရွိယင္ စာငွက္တစ္ေကာင္ေတာင္ ေျမေပၚ က်တဲ့အခြင့္မရွိခဲ့ပါဘူး။ ကၽြန္မတစ္ႀကိမ္ၿပီးတစ္ႀကိမ္ေက်ာ္လႊားႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ (၃)ႀကိမ္ေဆးသြင္းၿပီးတာနဲ႔ ကၽြန္မေတာင္ႀကီး ၿမဳိ႕ကိုဓါတ္ေရာင္ျခည္နဲ႔ကုသဖို႔သြားခဲ့ရပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ပါ တစ္ခါမွမေရာက္ဖူးတဲ့ေဒသျဖစ္ေပမဲ့ လည္း အားလံုးအဆင္ေျပၿပီး အရမ္းေကာင္းတဲ့ေနရာမွာ တည္းခိုေဆးကုသခြင့္ကိုရခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္ႀကီးကရင္ႏွစ္ျခင္း အသင္းေတာ္သို႔ ဘုရားရွင္ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာတည္းခို ခြင့္ရဖို႔ကၽြန္မရဲ႕ခင္မင္ရင္းႏွီးရတဲ့ MBCU မွ ဆရာေစာထူး အယ္ရဲ႕မိတ္ေဆြ ေတာင္ႀကီးကရင္ႏွစ္ျခင္းအသင္းေတာ္ရဲ႕ လက္ေထာက္သင္းအုပ္ဆရာျဖစ္တဲ့ ဆရာဂ်ဲေန ရိုနဲ႔မိတ္ဆက္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ျပင္ဆင္လမ္းဖြင့္ေပးခဲ့တာေၾကာင့္ ဆရာဂ်ဲေနရိုႏွင့္ဆရာကေတာ္ ဆရာမစႏိုးတို႔မိသားစုနဲ႕အတူ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ငွာန (စပ္စံထြန္းေဆးရံုႀကီး)မွာ ပင္စင္ယူတဲ့အထိအၾကာႀကီးအလုပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ Sister အဖီးဒီးနာတို႔က ကၽြန္မကို ေဆးကုသမႈခံယူတဲ့ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး လိုေလေသးမရွိကူညီေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကၽြန္မအတြက္ အၿမဲသတိယ ဆုေတာင္းေပးခဲ့ၾကတဲ့ေတာင္ႀကီးကရင္ႏွစ္ျခင္းအသင္းေတာ္ရဲ႕အဖသင္းအုပ္ဆရာႀကီး ဆရာခါရီထူူးနဲ႔ အသင္းေတာ္လူႀကီးမ်ားအားလံုးကိုလည္းကၽြန္မအရမ္းပဲေက်းဇူး တင္ပါတယ္။ကၽြန္မတည္းခိုတဲ့ေနရာနဲ႔ဓါတ္ကင္ရတဲ့စပ္စံ ထြန္း ေဆးရံုႀကီး နဲ႔ကိုဆိုက္ကယ္နဲ႔သြားယင္(၁၀)မိနစ္ပဲႀကာသလုိ ေဆးသြင္းဖို႔ေဆးခန္းျပရတဲ့စိန္ (၂)အထူးကုေဆးခန္းကိုလည္း (၅)မိနစ္ပဲၾကပါတယ္။ ဒါေတြဟာ အံ့ၾသဖြယ္ရာဘုရားရွင္ျပင္ဆင္ေပးမႈေတြပါပဲ။ ဓါတ္ကင္တဲ့ကာလ (၅)ပတ္ၾကာခဲ့ပါတယ္။ (၃)ပတ္ေျမာက္မွစၿပီး ခံတြင္းပ်က္တာရင္ပူတာေတြ စတင္ခံစားလာရ ပါတယ္။ ကၽြန္မနဲ႔အတူေတာင္ႀကီးကိုလုိက္ပါခဲ့ၿပီး အနီးကပ္အားေပးျပဳစုေပးခဲ့တဲ့ ကၽြန္မရဲ႕မိခင္နဲ႔ခင္ပြန္းကိုလည္း အရမ္းေက်းဇူးတင္မိပါ တယ္။ ေအာင္ျမင္စြာပဲ ေတာင္ႀကီး ဓါတ္ေရာင္ျခည္နဲ႔ကုသမႈကိုခံခဲ့ရပါတယ္။ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ၿပီးေဆးတစ္ႀကိမ္ထပ္သြင္းပါတယ္။ (၅)ႀကိမ္ေျမာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ဓါတ္အပ္စုိက္ကုသျခင္း Brakyနဲ႔ထပ္ေလာင္းကုသခံယင္ ပိုေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ ဆရာ၀န္ရဲ႕ၫြန္ၾကားခ်က္ ေၾကာင့္ ဓါတ္အပ္စိုက္ဖို႔ရက္ခ်ိန္းယူေတာ့ ရက္ခ်ိန္းက၂၀၁၃-(၁)လပိုင္းမွရေတာ့မယ္လို႔ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ေက်းဇူး ေတာ္ေၾကာင့္ကၽြန္မရဲ႕ေမြးေန႔က်ေရာက္တဲ့၂၀၁၂-ခုႏွစ္၊စက္တင္ဘာလ(၁၀)ရက္ေန႔မွာပဲ ဘုရားရွင္ကကၽြန္မကို ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္အျဖစ္ရက္ခ်ိန္းထပ္ရခဲ့ပါတယ္။ ဓါတ္အပ္စိုက္ကုသျခင္းမွာလည္း အေတြ႕အႀကံဳမရွိလုိ႔ တုန္လႈပ္ခဲ့ရပါေသး တယ္။ သူကလည္း ေမ့ေဆးနဲ႔ခြဲခန္း၀င္ရပါတယ္။အသက္အႏၵရယ္ရွိတယ္ဆိုတာ သိရေတာ့ဘုရားရွင္ဆက္လက္ကယ္မပါ၊ ေစာင့္ေရွာက္ပါ၊ဓါတ္အပ္စိုက္မႈေအာင္ျမင္ေအာင္ မစပါဆိုၿပီးဆုေတာင္းခဲ့ပါတယ္။ တကယ့္ကိုဘုရားရွင္က ကၽြန္မရဲ႕ရင္ တြင္းကေနလိုလိုလား လားေတာင္းခံတဲ့ဆုေတာင္းသံကိုနားေညာင္းပါတယ္။ (၄၈)နာရီတိုက္ ပိတ္ဓါတ္ေရာင္ျခည္အခန္းထဲ မွာ-အေဖၚဆိုလို႔မီးေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းရယ္ Aircom တစ္လံုးရယ္၊ ကိုယ္အိပ္တဲ့ကုတင္တစ္လံုးရယ္၊စားပြဲတစ္လံုးဒါပဲရွိပါ တယ္။ ေန႔လားညလားဆိုတာလည္းမသိရပါဘူး။ ဘုရားရွင္ကၽြန္မနဲ႔အတူရွိတယ္ဆိုတာ သိရွိခံစားရတဲ့အတြက္ မေၾကာက္ မရြံ႕ပဲေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ခဲ့ ပါတယ္။ဓါတ္အားစိုက္ကုသမႈကို လည္းေက်းဇူး ေတာ္ေၾကာင့္ေအာင္ျမင္စြာလြန္ေျမာက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ႏွစ္ပတ္ၾကာၿပီး chemo last circleကိုသြင္းခဲ့ပါတယ္။ Treament ကိုအားလံုးၿပီးစီးေအာင္ကုသဖို႔ အခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ဘုရားရွင္ပါ။ ေက်းဇူးေတာ္ႀကီးလွပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္မမွာဘုရားေပးတဲ့အသက္ပဲရွိ ပါတယ္။ ေဆးကုသမႈတစ္ေလွ်ာက္ကၽြန္မကိုဖံုးနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္တိုင္လာေရာက္အားေပးၾကတဲ့ ကၽြန္မကိုခ်စ္တဲ့ ကၽြန္မရဲ႕မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း ဆရာသမားမ်ားနဲ႔အတူ ကၽြန္မကိုအၿမဲသတိရၿပီး ဖုန္းဆက္၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်လာေရာက္အားေပးႏွစ္သိမ့္ဆုေတာင္းေပးခဲ့တဲ့ကၽြန္မရဲ႕ M.D ဆရာမႀကီးေဒၚသီတာမိုးကိုလည္း အရမ္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ဘုရားရွင္ဆီက ခံစားရတဲ့ေကာင္းခ်ီးေတြက ကင္ဆာေဆးကုသမႈခံယူတဲ့သူ ၉၀% ဆံပင္ကၽြတ္က်တဲ့အထဲမွာ ကၽြန္မမပါခဲ့ပါဘူး၊ ပိန္လွီသြားျခင္းမရွိပဲ ေပါင္ ၁၁၀ နဲ႔ေဆးစကုတဲ့ကၽြန္မဟာ အခုေပါင္ ၁၃၀ရွိေနပါတယ္။ ေဆးကုသမႈ တစ္ေလွ်ာက္ လူမမာလို႔မထင္ရဘူးေႏွာ္ဆိုတဲ့အသံကို ၾကားရတာလဲ ကၽြန္မအတြက္ အားတစ္ခု ပါပဲ။ေဆးကုသစရိတ္ အစမွအဆံုးအထိေငြကုန္ေၾကးက် အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ေပမဲ့ ဘုရားရွင္ျပင္ဆင္လမ္းဖြင့္ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ ကုိယ္ရွိတဲ့အထဲက ယုတ္ေလွ်ာ့သြားျခင္းမရွိဘဲ ေၾကြးမတင္ပဲ ကုသခြင့္ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မအေပၚထားတဲ့ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဂရုဏာေမတၱာဟာကၽြန္မရဲ႕သားအိမ္ကို ထုပ္ဖို႔ျဖစ္လာတာေတာင္မွသားနဲ႔ သမီးႏွစ္ဦးျပည့္စံုစြာ ေမြးဖြားရရွိခြင့္ေပးၿပီးမွထုတ္ခဲ့ရတာပါ။ျဖစ္ေနတဲ့ေရာဂါကိုေစာ လွ်င္စြာသိခြင့္ရေအာင္လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ဘုရားရွင္၊ ကုသမႈတစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ အတူရွိ ၿပီးအစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ကြယ္ကာခဲ့တဲ့ဘုရားရွင္ကိုအရမ္းပဲေက်းဇူးေတာ္ ခ်ီးမြမ္းပါတယ္။ ေပတရုေရေပၚမွာလမ္းေလွ်ာက္စဥ္ ေဘးဘီၾကည့္ၿပီးစိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ယံုၾကည္ျခင္းအားနဲခဲ့ေပမဲ့ ေရထဲနစ္ခါနီးမွာ ဘုရားရွင္လက္ကမ္းကယ္ႏႈတ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကေလးကလည္း ကၽြန္မကိုေန႔တိုင္းခြန္အားရေစခဲ့ပါတယ္။တကယ္တမ္း က်ေတာ့ ဘုရားသခင္ဟာကၽြန္မတို႔ထင္သလိုဒဏ္ခတ္တဲ့ဘုရားမဟုတ္ပါ ဘူး။ေဘးဒဏ္သင့္ ခံရတဲ့အေၾကာင္းရင္းဟာကၽြန္မတို႔ရဲ႔လုပ္ေဆာင္မႈေၾကာင့္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ဘုရားရွင္ဟာအၿမဲပဲမကုန္ဆံုးႏိုင္တဲ့ေမတၱာနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ကိုခ်စ္ေတာ္မူတဲ့ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူေၾကာင္းကို ကၽြန္မသိခြင့္ရသလိုပဲ၊ စာဖတ္ပရိတ္ သပ္အားလံုးကိုလည္းသိေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မရဲ႕ အနာဂတ္အသက္တာမွာ အလိုေတာ္ကို၀န္ခံၿပီး ဘုရားရွင္ျပင္ဆင္ခြင့္ေပးတဲ့ လမ္းကိုပဲေလွ်ာက္ၿပီးအသက္တာ ကိုဘုရားရွင္လက္ထဲအပ္ႏွံယင္း ဘုရားရွင္ ဘုန္းေတာ္ထင္ရွားေစမဲ့အသက္ တာမ်ဳိးနဲ႔ပဲ အသက္ရွင္ဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ အတိတ္ကာလမွာမွားမိခဲ့သမွ် အျပစ္အားလံုးအတြက္ကၽြန္မကိုဘုရားရွင္ကျပတာပဲလို႔ ကၽြန္မခံယူခဲ့မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားရွင္ကအၿမဲပဲခြင့္လႊတ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ကၽြန္မကို အသက္ရွင္လြတ္ေျမာက္ရျခင္းအခြင့္ကိုလည္း ျပင္ဆင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ယံုၾကည္ကိုးကြယ္တဲ့ ဘုရားရွင္ဟာ အနႏၱတန္ခိုးရွင္၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရွင္ေလာကကိုေအာင္ႏုိင္တဲ့အရွင္ ျဖစ္ပါတယ္။ အသက္ရွင္တဲ့ဘုရားကို အၾကြင္းမဲ့ယံုၾကည္ၿပီးေတာင္းေလွ်ာက္တဲ့ ဆုေတာင္းသံတုိင္းကိုလည္း အမွန္တကယ္ နားေညာင္းေတာ္မူၿပီး အေျဖေပးပါတယ္ဆိုတာကိုလက္ေတြ႕ခံစားခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္မကေနၿပီးေတာ့ စာဖတ္ပရိသတ္ႀကီး ခြန္အားရဖို႔ သက္ေသခံေ၀ငွလုိက္ရပါတယ္။
ေဒၚစီစီစိုး
"အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားသခင္၏ကြယ္ကာရာဌာနေတာ္၌ေနေသာသူသည္ အနႏၱတန္ခိုးရွင္၏အရိပ္ကိုခိုရလိမ့္မည္။ ထာ၀ရဘုရားသည္ငါခိုလႈံရာငါ၏ရဲတိုက္၊ ငါကိုးစား ရာဘုရားသခင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏ဟုငါေျပာဆို၏"(ဆာလံ။၉၁း၁-၂)။ "သူသည္ငါကိုခ်စ္ေသာေၾကာင့္၊သူ႔ကိုငါကယ္ႏုတ္မည္။ငါ၏နာမကိုသိေသာေၾကာင့္ သူကိုငါခ်ီးေျမွာက္ မည္၊သူသည္ငါ႔ကိုေခၚေသာအခါ သူ႔ဖက္မွာေန၍ခ်မ္းသာေပးမည္။ သူ၏ဘုန္းကိုလည္းထင္ရွားေစမည္။ ရွည္ေသာအသက္ႏွင့္သူကိုေရာင့္ရဲေစ၍ငါ၏ကယ္ တင္ျခင္းေက်းဇူးကိုသူ႔အားငါျပမည္။"(ဆာလံ။၉၁း၁၄-၁၆) ဘုရားသခင္ရဲ႕ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ပါ၊ဘုရားသခင္ရဲ႕ဂရုဏာေတာ္သက္သက္ေၾကာင့္ ပါလို႔၀န္ခံပါရေစ။ အရမ္းအရမ္းကိုတုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေစတဲ့အျဖစ္အပ်က္ပါ။ ဘယ္သူ႔ကိုပဲေမးေမးေရာဂါရဲ႕နာမည္ကိုၾကားလိုက္ရံုနဲ႔ေသြးပ်က္ သြားေလာက္ေအာင္ေၾကာက္စ ရာေကာင္းတဲ့ေရာဂါဆိုးတစ္မ်ဳိးပါ။ဒါထက္ပိုးဆိုးတာကလူေတြရဲ႕အသက္ကို လြယ္လြယ္ေလးနဲ႔အသက္ႏုတ္ယူႏိုင္ တဲ့ေရာဂါဆိုးႀကီးေပါ့။အဲဒီလိုေရာဂါဆိုးႀကီးကေန လြတ္ေျမာက္ရျခင္းအခြင့္၊လံုးလံုးလ်ားလ်ား သက္သာေပ်ာက္ကင္းခ်မ္းသာခြင့္ကိုေပးခဲ့တဲ့ အံ့ၾသဖြယ္ႀကီးျမတ္တဲ့ဘုရားရွင္ရဲ႕အနႏၱေမတၱာေတာ္နဲ႔တန္ခိုးေတာ္ကို ဘယ္လိုုနဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ခံစားခဲ့ရသလဲဆိုတာစာဖတ္ပရိသတ္ေရွ႕မွာ သက္ေသခံခ်င္တာကလည္းတစ္ေၾကာင္း၊စာဖတ္ ပရိတ္သပ္ေတြထဲမွာကၽြန္မလိုခံစားေနရတဲ့ သူေတြရွိယင္လည္းဘာမွေၾကာက္စရာမလိုပါဘူး၊ ဘုရားသခင္အေနနဲ႔ကယ္မႏိုင္မႈေပးႏုိင္ေၾကာင္း ခြန္အားေပးခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ကၽြန္မရင္ဆိုခဲ့ရတဲ့အျဖစ္အပ်က္ကို သက္ေသခံေ၀ငွရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိန္အားျဖင့္……..၂၀၁၂-ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလထဲမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မ၏ေသြးသားလည္ပတ္မႈ(ဓမၼတာ) မူမမွန္ကိုသံသယရိွ လို႔OGဆရာ၀န္တစ္ေယာက္နဲ႔စမ္းသပ္ဖို႔ ကၽြန္မဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါသည္။ ပထမေတာ့ ဓမၼတာ မူမမွန္ တာကလြဲလို႔လံုးလံုးက်န္းမာေနလို႔ဆရာ၀န္ထံမျပဘဲေနခဲ့မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ဘုရားသခင္ကကၽြန္မရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးသားကို လာၿပီး ထိေတြ႔လာတဲ့အတြက္အယင္တံုးက သမီးငယ္ေလးကိုေမြးဖြားေပးဖူးတဲ့ Dr. Daw Aye Aye Tint (OG) ႏွင့္ျပခဲ့မိပါ တယ္။ ဆရာ၀န္ရဲ႕စမ္းသတ္စစ္ေဆးမႈေတြအၿပီး မွာေတာ့ကၽြန္မ၏သား အိမ္ေခါင္းထဲမွာ(1.5 cm)ပမာဏခန္႔ရွိတဲ့ အသားပိုေလး ရွိေနတာကိုု စမ္းသတ္ေတြ႕ရွိခဲ့ရပါတယ္။ ဆရာ၀န္ကဒီအသားပိုေလးကို ေဆးရံုတက္ၿပီးျခစ္ထုတ္လိုက္ယင္ အားလံုးေကာင္းသြားလိမ့္မယ္၊ အခုခံစားေနရတဲ့ ဓမၼတာမႈမမွန္ရတာ ကလည္းဒီအသားပိုေၾကာင့္ပဲလို႔ေျပာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲဆရာ၀န္ႀကီးရဲ႕ၫြန္ၾကားခ်က္နဲ႔ဗဟို အမ်ဳိးသမီးေဆးရံုမွာအဲဒီအသားပိုေလးကိုျခစ္ယင္းသားအိမ္ကိုပါတစ္ခါ တည္းျခစ္ထုတ္ခဲ့ပါသည္။ေဆးရံုခြဲခန္းက တာ၀န္ယူလုပ္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြေတာင္သံသယမရွိၾကဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့သားအိမ္အေနအထားကမထင္ ရေလာက္ေအာင္ ကိုေကာင္းမြန္ေနလို႔ပါ။ုၿပီးေတာ့အယင္းတံုးကကၽြန္မထည့္ထားခဲ့တဲ့ IUD သေႏၵတားပစၥည္းကိုထုတ္လိုက္တယ္။ သားအိမ္လည္းျခစ္တယ္။ သားအိမ္ခ်စ္ၿပီးတာနဲ႔ IUDအသစ္တစ္ခုျပန္ထည့္ေပးလုိက္ပါေသးတယ္။ ဒါနဲ႔ျခစ္ထုတ္လိုက္တဲ့အသားစေတြကိုစစ္ေဆးဖို႔ဓါတ္ခြဲခန္းပို႔ခဲ့တာေပါ့။ တပတ္ ေလာက္ အၾကာမွာေတာ့အေျဖထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ကၽြန္မလံုး၀မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့၊ ဆရာ၀န္ဆရာမေတြအား လံုးကလည္းျဖစ္ႏုိင္စရာအေၾကာင္း လံုး၀မရွိပါဘူး။ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးဆို တဲ့ ကၽြန္မအရမ္းေၾကာက္တဲ့ကင္ဆာ ဆဲလ္ေတြ ကၽြန္မခႏၶာထဲမွာရွိေနၿပီဆိုတဲ့အေျဖပါ။ကၽြန္မလံုး၀မၾကားခ်င္တဲ့သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာဆိုတဲ့ေရာ ဂါဆိုးႀကီးကို အခုကၽြန္မကိုယ္တိုင္နဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔စတင္ရင္ဆိုင္လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ဒါနဲ႔ဆရာ၀န္ေတြ အားကိုးတႀကီးကၽြန္မေမးမိခဲ့ပါတယ္။ကၽြန္မအေျခအေနက ခြဲစိတ္လိုက္ယင္ေကာင္းႏိုင္မလားလို႔ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။ ဆရာ၀န္ေတြကေတာ့ဒါမ်ဳိးကခြဲၿပီးမွပဲသိရမယ္လို႔ျပန္ေျပာေတာ့ကၽြန္မရဲ႕စိုးရိမ္ပူပန္ေသာကစိတ္ေတြဟာ ဟိုးအ ထြဋ္အထိပ္ကိုေရာက္သြားၿပီးခိုကိုးရာမဲ့ ၿခံဳးပြဲခ်ငိုခ်ခဲ့ရပါတယ္ ။ေအာ္-ကၽြန္မဟာခရစ္ေတာ္ေယရႈကို ယံုၾကည္တဲ့ခရစ္ယာန္ယံုၾကည္သူုတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမဲ့ ငါ့ရဲ႕ယံုၾကည္မႈဟာအရမ္းကိုအားနည္းခဲ့လို႔ အခု လိုမ်ဳိးငါဆီမွာဒီကင္ဆာေရာဂါရွိရတာဆိုၿပီးခံစားခဲ့မိပါတယ္။ တုန္လႈပ္ ေျခာက္ျခားတဲ့ စိတ္ေတြေရာ၊ ဘာျဖစ္လို႔ ငါ့ကိုမွလာျဖစ္ရတာလဲဆိုတဲ႕ေမးခြန္ေတြနဲ႔အတူယူက်ဳံးမရ၀မ္းနည္းရၿပီး ေဆာက္တည္ရာ မရျဖစ္ ခဲ့ရပါတယ္-တကယ္ပါရွင္။သိပ္မ ၾကာပါဘူး။ကၽြန္မစိတ္ထဲမွာ-ငါယံုၾကည္ကိုးကြယ္တဲ့ ဘုရားရွင္ဟာ ေသျခင္းကိုေအာင္ျမင္တဲ့အသက္ရွင္တဲ့ဘုရား၊ေခၚရင္ထူးျပီး၊အရာခပ္သိမ္းကိုလည္းတတ္နုိင္ တဲ့ဘုရားဆိုတဲ့ အသိစိတ္ေတြ အံ့ၾသစရာေကာင္း ေလာက္ေအာင္၀င္လာခဲ့ပါတယ္။ဒါဘုရားရွင္ကကၽြန္မကို စကားစေျပာတာပဲေလ။ အဲဒီခဏအတြင္းမွာပဲကၽြန္မနွလံုးသားထဲကို အသိစိတ္ေတြ ၀င္လာျပီးတကယ့္ကို ဘယ္သူမေပးႏိုင္တဲ့စိတ္နွလံုးၿငိမ္သက္မႈကိုခံစားရရွိခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီးေတာ့ကၽြန္မရဲ႕ေဆးကု သရမဲ့အစီအစဥ္ေတြအားလံုး ကိုေမွ်ာ္လင့္တဲ့စိတ္၊အားကိုးခိုလႈံတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ဘုရားရွင္ဆီမွာပံုအပ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္၊ အၿမဲလိုလိုဘုရားရွင္ဆီမွာ ဆုေတာင္းခြန္အားယူယင္းအဲဒီ သားအိမ္ေခါင္းကင္ ဆာေရာဂါနဲ႕တိုက္ပြဲ ဆင္ႏြဲလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ပထမဦးဆံုးအေနနဲ႔ သားအိမ္ထုတ္ဖို႔ခြဲစိတ္မႈကို (GreenCross)ပုဂလိၢကေဆးရုံမွာ ျပဳလုပ္ခဲ့ရပါတယ္။(Major Operation)ျဖစ္တာေတာင္ကၽြန္မမေၾကာက္ေတာ့ ပါဘူး။ အံ့ၾသစရာပါပဲ၊ ဒီလိုစိတ္မ်ဳိးကိုဘုရားသခင္ကေပး လိုက္တာေပါ့။ ညီမေလးေတြ၊မိသားစုေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြအေပါင္းအသင္း၊သူငယ္ခ်င္း၊ဓမၼဆရာအသင္း အဖြဲ႕ မ်ားအားလံုးရဲ႕၀ိုင္းၿပီးဆုေတာင္းေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ကလည္းဘုရားရွင္အေပၚယံုၾကည္တဲ့စိတ္၊ အားကိုးတဲ့စိတ္၊ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့စိတ္ အျပည့္နဲ႔ခြဲစိတ္မႈကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အယင္တံုးကေတာ့ ခြဲစိတ္ခန္းထဲ ငါ၀င္ယင္ ငါ့စိတ္ကိုဘယ္လိုအားတင္းထားရမလဲဆိုတဲ့ စိုးရိမ္ထိပ္လန္႔စိတ္ေတြနဲ႔ႀကိဳၿပီးေတြးပူမိေပမဲ့ အံ့ၾသစ ရာပါဘုရားရွင္ရဲ႕အားေပးမႈ၊ ကြယ္ကာေစာင့္မမႈေတြေၾကာင့္ ခြဲစိတ္ခန္းထဲမွာလည္းစိတ္တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ၀မ္းေျမာက္မႈကိုခံစားခဲ့ရပါတယ္။ဘုရားရွင္ရဲ႕ေက်းဇူး သက္ သက္ေၾကာင့္ ခြဲစိတ္ခ်ိန္(၃)နာရီနီးပါးေလာက္ၾကာ ခဲ့ေပမယ့္စိတ္ထဲမွာခဏေလးလိုပဲခံစားခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ ခြဲစိတ္ခ်္ိန္တစ္ ေလွ်ာက္လံုးလည္း စိတ္အာရံု ၾကည္ၾကည္လင္္လင္ရွိၿပီးဘုရားသခင္နဲ႔စကားေျပာရင္း၊ဆုေတာင္းရင္း၊သီခ်င္းဆိုရင္းေက်ာ္လႊားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အယင္တံုးကဆို ယံုၾကည္ျခင္းအားနည္းခဲ့တဲ့ကၽြန္မ ဗဟိုအမ်ိဳးသမီးေဆးရုံမွာ သားအိမ္ျခစ္ဖို႔ ခြဲစိတ္ခန္း၀င္ခဲ့တုန္းကဆို အေၾကာက္လြန္စိတ္ေတြေၾကာင့္ အာရံုေတြရွုပ္ေထြးလာၿပီးကိုယ္နဲ႔စိတ္မကပ္ေတာ့သလိုစိတ္လြတ္
သြားသလိုမ်ဳိးရင္ဆိုင္ဘူးပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက မိနစ္(၄၀)ေလာက္ပဲၾကာတဲ့( Minor Operation)ျဖစ္ေပမယ့္ခြဲခန္းထဲကထြက္ၿပီ ဆိုတာနဲ႔တင္( ICU )ထဲမွာ နာရီ အေတာ္ၾကာေနမေကာင္းျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ဒီတစ္ခါေတာ့ဘုရားရွင္အလံုးစံုကို တတ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကို အၾကြင္းမဲ့ယံုၾကည္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ Major ခြဲစိတ္တာ(၃)နာရီၾကာခဲ့ေပမယ့္ စိတ္ေပါေပါ့ပါးပါးနဲ႕ခဏေလးပဲလို႔ခံစားရေလာက္ေအာင္ဘုရားရွင္ရဲ႕ေမတၱာကိုကၽြန္မခံစားသိရွိခဲ့ရပါတယ္။ ဒါအျပင္ ေနာက္ထပ္ဘု ရားသခင္ကၽြန္မအေပၚ အံ့ၾသဖြယ္ရာအမႈတစ္ခုျပခဲ့ပါေသးတယ္။ ခြဲစိတ္ခန္းထဲမ၀င္ခင္ညကေပါ့ မနက္ျဖန္ ခြဲစိတ္ခန္း၀င္ရ ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ဒီည(၁၀း၀၀) နာရီေလာက္ထဲက စျပီးဘာမွမစားမေသာက္ဖို႕ ဆရာ၀န္ေတြကမွာထားပါတယ္။ ခြဲစိတ္ ခံဖူးတဲ့သူတိုင္းသိမွာပါ။ကၽြန္မကိုလည္း မနက္ဖန္ဆိုခြဲစိတ္ခံရမဲ့ လူနာျဖစ္ေနေတာ့ ဒီည(၁၀း၀၀)နာရီကထဲ ကစၿပီးဘာမွ မစားမေသာက္ဖို႔ လာမွာသြားပါတယ္။ဒါတင္မကဘူး ဆရာမေတြကပိုၿပီးစိတ္ခ်ရေအာင္ ကၽြန္မကိုည(၆း၀၀) နာရီေလာက္မွာ၀မ္းခ်ဴပါေသးတယ္။၀မ္းခ်ဴလိုက္ေတာ့ဗိုက္တအားဟာၿပီးလူကလည္းႏႈံးေခြ၊ဘာမွလည္းထပ္ မစားျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔(၁၀း၀၀)နာ ရီေက်ာ္ေလာက္က်ေတာ့ကၽြန္မလည္းဘာမွ မစားေတာ့ပဲဆုေတာင္းၿပီးအိပ္လိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္(၁၁း၃၀) ေလာက္က်ေတာ့ ဗိုက္အရမ္းကိုဆာလာျပီး ရင္ေတြတုန္ ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္ေတြက်လာ ၿပီးေနလို႔ကိုမရေအာင္ျဖစ္လာတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ကၽြန္မစဥ္းစားမိတယ္။ ဒီတိုင္းဆိုရင္ ဒီညေတာ့ျပႆနာပဲအိပ္လို႔ လည္းေပ်ာ္မွာမဟုတ္ ေတာ့ဘူး။ လူလည္းေတာ္ေတာ္အေနရခက္ေနၿပီ၊ ေနာက္ေန႔မနက္ဆိုယင္လည္းခြဲရေတာ့မယ္။ကၽြန္မဆံုးျဖတ္ခ်က္ခိုင္ခိုင္ မာမာပဲခ်လိုက္ ပါတယ္။ လူမတတ္နုိင္တာအားလံုးဘုရားတတ္နိုင္တယ္။ဆရာ၀န္ေတြကကၽြန္မကိုအႏၵရယ္ျဖစ္မွာစိုးလို႕ မစားမေသာက္ဖို႔မွာထားေပမယ့္လည္း။ ဘယ္လိုမွမရေတာ့ တဲ့အဆံုး ဘုရားရွင္ သမီးေတာ့ကိုယ္ေတာ့ကိုအားကိုးၿပီး ကၽြန္မပူတင္းေပါင္မုန္႔၁လံုး၊ကိတ္မုန္႔၁ခ်ပ္၊ ေရတစ္ခြက္အ၀ေသာက္ လိုက္မိၿပီသမီးကိုေစာင့္ေရွာက္ေတာ္ မူပါဆိုျပီးဆုေတာင္းအကူအညီေတာင္းခဲ့မိပါတယ္။ လူလည္းအစာ၀င္သြားေတာ့မွပဲၿငိမ္သြားၿပီးေနလို႔ထိုင္လို႔ေကာင္းသြားတယ္ ။ေနာက္တစ္ရက္ ခြဲစိတ္တဲ့အ ခါေက်းဇုူးေတာ္သက္သက္ေၾကာင့္ပါပဲ။ စားထားတဲ့အစားအစားေတြေၾကာင္ဘာျပႆနာမွာမျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ဘုရားရွင္ကၽြန္မကိုခ်စ္ပါ လား၊ ေစာင့္ေရွာက္ပါးလားဆိုတဲ့ၾကည္နူးမႈ၊၀မ္းေျမာက္မႈေတြကို ပိုၿပီးေတာ့ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ ခြဲစိတ္မႈလည္ေအာင္ျမင္စြာၿပီးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မခြဲစိတ္ခန္းထဲမနက္၉း၀၀ နာရီ၀န္းက်င္ေလာက္ကထဲက၀င္ခဲ့ရတာ ၁၂း၀၀နာရီေလာက္က်မွျပန္ထြက္ခဲ့ရပါတယ္။ဒီအခ်ိန္တေလွ်ာက္လံုးကၽြန္မရဲ႕ညီမေလး(၂)ေယာက္၊ ကၽြန္မရဲ႕အလြန္ခ်စ္ခင္ ရတဲ့ကၽြန္မရဲ႕MD.ေဒၚသီတာမိုးနဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕အမ်ိဳးသားေတြက ခြဲခန္းအျပင္မွာ ဆုေတာင္းရင္းေစာင့္ ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ ခြဲစိတ္မႈေအာင္ျမင္္တယ္၊ အားလံုးေကာင္းတယ္ ဆိုတဲ့အေျဖကိုလည္းရခဲ့ပါတယ္။ ခြဲခန္းထဲကထြက္ၿပီးခဏမွာပဲကၽြန္မတခါမွမခံစားဖူးတဲ့ အရမ္းကိုနာက်င္တဲ့ေ၀ဒနာကိုခြဲစိတ္ဒဏ္ရာကေန နာရီအေတာ္ၾကာေအာင္ခံ စားခဲ့ရပါတယ္။ အနာသက္သာေအာင္ေဆးထိုးေဆးထည့္လုပ္ေပးေပမယ့္နာတာနဲနဲမွေလ်ာ့မသြားပါဘူး။အဲဒီမွာကၽြန္မရဲ႕ခ်စ္ခင္ရတဲ့လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ဆရာမေတြျဖစ္ တဲ႕Teacher Joesaphine နဲ႔ Teacher Kinsana တို႔ကအနားမွာေစာင့္ေရွာက္ဆုေတာင္းေပးၾကပါတယ္၊ အားလည္းေပးၾကပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာေတြေျပာၾကတယ္၊ ဘုရားရွင္ရဲ႕ဂရုဏာေတာ္အေၾကာင္းေတြေ၀ငွရင္း ကၽြန္မကိုနွစ္သိမ့္မႈေတြေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ေက်းဇူူးေတာ္ပါပဲ၊ ညေနေစာင္းေရာက္ေတာ့ေစာေစာက ခံစားရတဲ့နာ က်င္မႈေတြတျဖည္္္္္းျဖည္းသက္သာလာၿပီးညေလာက္မွာ လံုး၀ေပ်ာက္ကင္းသက္သာသြားခ့ဲပါတယ္။ ပံုမွန္အားျဖင့္(၇)ရက္ေလာက္ ေဆးရုံမွာေနရမယ့္အေနအထားမွာ
(၄)ရက္နဲ႔ဆင္းခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔OGမွ သူ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားၿပီးတာနဲ႔ ကင္ဆာဆရာ၀န္ႀကီးဆီလႊဲေပးပါတယ္။ ထက္ေရာင္ျခည္အထူးကု ဆရာ၀န္ႀကီး နဲ႔ေတြ႕ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ကင္ဆာအဆင့္က(၁)မွာပဲရွိတဲ့ earlystageပါပဲ။ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေသခ်ာကုသယင္ ေပ်ာက္ပါ တယ္ဆိုတဲ့အေျဖကလည္း ကၽြန္မကိုအား အမ်ားႀကီးတက္ေစခဲ့ပါတယ္။ ေဆးတစ္လတႀကိမ္နဲ႕ ေျခာက္ႀကိမ္သြင္းရမယ္။ ဓါတ္ကင္ရမယ္၊စသျဖင့္ၫႊန္ၾကားခ်က္ေတြကို ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ သားအိမ္ခြဲစိတ္မႈအၿပီးတစ္ပတ္အၾကာမွာဘဲ chemo frist circle ကိုစတင္သြင္းခဲ့ပါတယ္။ ပထမဦးဆံုးအေတြ႔ အႀကံဳနဲ႔ခြဲစိတ္မႈၿပီးတာမၾကာေသး တာေၾကာင့္တစ္ေၾကာင္း ေဆးဒဏ္မခံႏိုင္တာေၾကာင့္တစ္ေၾကာင္း ေဆး(၅)ရက္သြင္းၿပီး (၆)ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ ေလမလည္၊ ၀မ္းမသြား၊ ဗိုက္ေအာင့္၊ ဗိုက္နာၿပီး၊ ဗိုက္ႀကီးပူလာတာပဲ အစာလည္းမ၀င္ေတာ့ဘူး။ မခံႏိုင္တဲ့အဆံုး(၇)ရက္ေျမာက္ေန႔ရဲ႕ေနခင္းမွာ-Rose Hill ေဆးခန္းေျပးရေတာ့တာပါပဲ။ ေဆးရံုးေရာက္ၿပီး နာရီ၀က္ ေလာက္မွာပဲ shork ရေတာ့တာပါပဲ။ ေဆးရံု(၃)ရက္ထပ္တက္ခဲ့ရပါတယ္။ ျပန္ေကာင္းဖို႔သြင္းေပးတဲ့ေဆးထဲမွာ-အလြန္အမင္းကိုမခံႏိုင္ေအာင္ နာၾကင္တဲ့ဒဏ္ကိုခံစားရတဲ့ေဆးလည္းပါတယ္တဲ့။ ဒီေဆးကိုအေၾကာထဲထည့္တာနဲ႔ နာလြန္း လို႔တက္တာပါလို႔ေျပာတယ္။ အားတင္းေတာင့္ခံရင္း First Circle ေဆးသြင္းျခင္း ကိုေအာင္ျမင္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ေဆးကတစ္လကိုတစ္ႀကိမ္၊ တစ္ႀကိမ္ကို(၅)ရက္၊ တစ္ရက္ကို (၆)နာရီ၀န္းက်င္ ေဆးသြင္းရပါ တယ္။ ေဆးသြင္း ရန္စတဲ့ေန႔ကစၿပီး ေဆးသြင္းၿပီးသံုးေလးရက္အႀကာမွာ အားလံုးရွစ္ရက္နဲ႔ဆယ္ရက္ၾကားမွာေဆးဒဏ္ကိုဆိုး၀ါးစြာ ခံစားရပါ တယ္။ အန္ခ်င္ တယ္၊ ႏႈံးေခြတယ္၊ဘာမွမစားႏိုင္ဘူး။ အားျပတ္သလိုခံစားရတယ္။ ရင္ပူတယ္ (၁၀)ရက္၀န္းက်င္လြန္သြား ယင္ျပန္ေနေကာင္းလာမယ္။ အဲဒီအခါ အားျပန္ေမြးၿပီးေနာက္တစ္ႀကိမ္ေဆးသြင္းဖို႔ထပ္ျပင္ဆင္ရပါတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္သက္သက္ေၾကာင့္နဲ႔ ဘုရားသခင္ရဲ႕ခြန္အားေပးမစမႈေၾကာင့္ေစာက္ေရွာက္ကယ္မ သနားမႈေၾကာင့္ေဆးသြင္းခဲ့တဲ့အေခါက္ တိုင္း ကၽြန္မေသြးမသြင္းခဲ့ရပါဘူး။ ေဆးဒဏ္ကိုခံႏိုင္ေလာက္တဲ့ ေသြးအေျဖမ်ားအေခါက္တိုင္းမွာရရွိခဲ့ပါတယ္။ Presure လည္းအၿမဲမွန္ေနပါတယ္။ဆရာ၀န္ကေျပာထားပါတယ္။ ေဆးသြင္းယင္း လိုအပ္ရင္ ေသြးျဖဴေတြတအားဆင္းယင္ ေသြး သြင္းရတတ္တယ္။ ေဆးဒဏ္ေၾကာင့္ အသက္အႏၵရယ္ပါရွိတယ္ဆိုတာ ႀကိဳေျပာထားပါတယ္။ ေဆးသြင္းတဲ့အေခါက္တိုင္း ခြဲစိတ္မႈခံယူတံုးကအတုိင္းပဲ အႏၵရယ္ရွိတယ္ဆို တာသိပါ တယ္။ ေဆးသြင္းဖုိ႔သေဘာတူပါတယ္ဆိုတဲ့ လူနာနဲ႔လူနာရွင္ရဲ႕ လက္မွတ္အၿမဲထိုးရပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲအႏၵရယ္ရွိပါေစ ဘုရားရွင္အခြင့္မရွိယင္ စာငွက္တစ္ေကာင္ေတာင္ ေျမေပၚ က်တဲ့အခြင့္မရွိခဲ့ပါဘူး။ ကၽြန္မတစ္ႀကိမ္ၿပီးတစ္ႀကိမ္ေက်ာ္လႊားႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ (၃)ႀကိမ္ေဆးသြင္းၿပီးတာနဲ႔ ကၽြန္မေတာင္ႀကီး ၿမဳိ႕ကိုဓါတ္ေရာင္ျခည္နဲ႔ကုသဖို႔သြားခဲ့ရပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ပါ တစ္ခါမွမေရာက္ဖူးတဲ့ေဒသျဖစ္ေပမဲ့ လည္း အားလံုးအဆင္ေျပၿပီး အရမ္းေကာင္းတဲ့ေနရာမွာ တည္းခိုေဆးကုသခြင့္ကိုရခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္ႀကီးကရင္ႏွစ္ျခင္း အသင္းေတာ္သို႔ ဘုရားရွင္ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာတည္းခို ခြင့္ရဖို႔ကၽြန္မရဲ႕ခင္မင္ရင္းႏွီးရတဲ့ MBCU မွ ဆရာေစာထူး အယ္ရဲ႕မိတ္ေဆြ ေတာင္ႀကီးကရင္ႏွစ္ျခင္းအသင္းေတာ္ရဲ႕ လက္ေထာက္သင္းအုပ္ဆရာျဖစ္တဲ့ ဆရာဂ်ဲေန ရိုနဲ႔မိတ္ဆက္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ျပင္ဆင္လမ္းဖြင့္ေပးခဲ့တာေၾကာင့္ ဆရာဂ်ဲေနရိုႏွင့္ဆရာကေတာ္ ဆရာမစႏိုးတို႔မိသားစုနဲ႕အတူ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ငွာန (စပ္စံထြန္းေဆးရံုႀကီး)မွာ ပင္စင္ယူတဲ့အထိအၾကာႀကီးအလုပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ Sister အဖီးဒီးနာတို႔က ကၽြန္မကို ေဆးကုသမႈခံယူတဲ့ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး လိုေလေသးမရွိကူညီေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကၽြန္မအတြက္ အၿမဲသတိယ ဆုေတာင္းေပးခဲ့ၾကတဲ့ေတာင္ႀကီးကရင္ႏွစ္ျခင္းအသင္းေတာ္ရဲ႕အဖသင္းအုပ္ဆရာႀကီး ဆရာခါရီထူူးနဲ႔ အသင္းေတာ္လူႀကီးမ်ားအားလံုးကိုလည္းကၽြန္မအရမ္းပဲေက်းဇူး တင္ပါတယ္။ကၽြန္မတည္းခိုတဲ့ေနရာနဲ႔ဓါတ္ကင္ရတဲ့စပ္စံ ထြန္း ေဆးရံုႀကီး နဲ႔ကိုဆိုက္ကယ္နဲ႔သြားယင္(၁၀)မိနစ္ပဲႀကာသလုိ ေဆးသြင္းဖို႔ေဆးခန္းျပရတဲ့စိန္ (၂)အထူးကုေဆးခန္းကိုလည္း (၅)မိနစ္ပဲၾကပါတယ္။ ဒါေတြဟာ အံ့ၾသဖြယ္ရာဘုရားရွင္ျပင္ဆင္ေပးမႈေတြပါပဲ။ ဓါတ္ကင္တဲ့ကာလ (၅)ပတ္ၾကာခဲ့ပါတယ္။ (၃)ပတ္ေျမာက္မွစၿပီး ခံတြင္းပ်က္တာရင္ပူတာေတြ စတင္ခံစားလာရ ပါတယ္။ ကၽြန္မနဲ႔အတူေတာင္ႀကီးကိုလုိက္ပါခဲ့ၿပီး အနီးကပ္အားေပးျပဳစုေပးခဲ့တဲ့ ကၽြန္မရဲ႕မိခင္နဲ႔ခင္ပြန္းကိုလည္း အရမ္းေက်းဇူးတင္မိပါ တယ္။ ေအာင္ျမင္စြာပဲ ေတာင္ႀကီး ဓါတ္ေရာင္ျခည္နဲ႔ကုသမႈကိုခံခဲ့ရပါတယ္။ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ၿပီးေဆးတစ္ႀကိမ္ထပ္သြင္းပါတယ္။ (၅)ႀကိမ္ေျမာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ဓါတ္အပ္စုိက္ကုသျခင္း Brakyနဲ႔ထပ္ေလာင္းကုသခံယင္ ပိုေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ ဆရာ၀န္ရဲ႕ၫြန္ၾကားခ်က္ ေၾကာင့္ ဓါတ္အပ္စိုက္ဖို႔ရက္ခ်ိန္းယူေတာ့ ရက္ခ်ိန္းက၂၀၁၃-(၁)လပိုင္းမွရေတာ့မယ္လို႔ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ေက်းဇူး ေတာ္ေၾကာင့္ကၽြန္မရဲ႕ေမြးေန႔က်ေရာက္တဲ့၂၀၁၂-ခုႏွစ္၊စက္တင္ဘာလ(၁၀)ရက္ေန႔မွာပဲ ဘုရားရွင္ကကၽြန္မကို ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္အျဖစ္ရက္ခ်ိန္းထပ္ရခဲ့ပါတယ္။ ဓါတ္အပ္စိုက္ကုသျခင္းမွာလည္း အေတြ႕အႀကံဳမရွိလုိ႔ တုန္လႈပ္ခဲ့ရပါေသး တယ္။ သူကလည္း ေမ့ေဆးနဲ႔ခြဲခန္း၀င္ရပါတယ္။အသက္အႏၵရယ္ရွိတယ္ဆိုတာ သိရေတာ့ဘုရားရွင္ဆက္လက္ကယ္မပါ၊ ေစာင့္ေရွာက္ပါ၊ဓါတ္အပ္စိုက္မႈေအာင္ျမင္ေအာင္ မစပါဆိုၿပီးဆုေတာင္းခဲ့ပါတယ္။ တကယ့္ကိုဘုရားရွင္က ကၽြန္မရဲ႕ရင္ တြင္းကေနလိုလိုလား လားေတာင္းခံတဲ့ဆုေတာင္းသံကိုနားေညာင္းပါတယ္။ (၄၈)နာရီတိုက္ ပိတ္ဓါတ္ေရာင္ျခည္အခန္းထဲ မွာ-အေဖၚဆိုလို႔မီးေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းရယ္ Aircom တစ္လံုးရယ္၊ ကိုယ္အိပ္တဲ့ကုတင္တစ္လံုးရယ္၊စားပြဲတစ္လံုးဒါပဲရွိပါ တယ္။ ေန႔လားညလားဆိုတာလည္းမသိရပါဘူး။ ဘုရားရွင္ကၽြန္မနဲ႔အတူရွိတယ္ဆိုတာ သိရွိခံစားရတဲ့အတြက္ မေၾကာက္ မရြံ႕ပဲေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ခဲ့ ပါတယ္။ဓါတ္အားစိုက္ကုသမႈကို လည္းေက်းဇူး ေတာ္ေၾကာင့္ေအာင္ျမင္စြာလြန္ေျမာက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ႏွစ္ပတ္ၾကာၿပီး chemo last circleကိုသြင္းခဲ့ပါတယ္။ Treament ကိုအားလံုးၿပီးစီးေအာင္ကုသဖို႔ အခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ဘုရားရွင္ပါ။ ေက်းဇူးေတာ္ႀကီးလွပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္မမွာဘုရားေပးတဲ့အသက္ပဲရွိ ပါတယ္။ ေဆးကုသမႈတစ္ေလွ်ာက္ကၽြန္မကိုဖံုးနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္တိုင္လာေရာက္အားေပးၾကတဲ့ ကၽြန္မကိုခ်စ္တဲ့ ကၽြန္မရဲ႕မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း ဆရာသမားမ်ားနဲ႔အတူ ကၽြန္မကိုအၿမဲသတိရၿပီး ဖုန္းဆက္၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်လာေရာက္အားေပးႏွစ္သိမ့္ဆုေတာင္းေပးခဲ့တဲ့ကၽြန္မရဲ႕ M.D ဆရာမႀကီးေဒၚသီတာမိုးကိုလည္း အရမ္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ဘုရားရွင္ဆီက ခံစားရတဲ့ေကာင္းခ်ီးေတြက ကင္ဆာေဆးကုသမႈခံယူတဲ့သူ ၉၀% ဆံပင္ကၽြတ္က်တဲ့အထဲမွာ ကၽြန္မမပါခဲ့ပါဘူး၊ ပိန္လွီသြားျခင္းမရွိပဲ ေပါင္ ၁၁၀ နဲ႔ေဆးစကုတဲ့ကၽြန္မဟာ အခုေပါင္ ၁၃၀ရွိေနပါတယ္။ ေဆးကုသမႈ တစ္ေလွ်ာက္ လူမမာလို႔မထင္ရဘူးေႏွာ္ဆိုတဲ့အသံကို ၾကားရတာလဲ ကၽြန္မအတြက္ အားတစ္ခု ပါပဲ။ေဆးကုသစရိတ္ အစမွအဆံုးအထိေငြကုန္ေၾကးက် အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ေပမဲ့ ဘုရားရွင္ျပင္ဆင္လမ္းဖြင့္ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ ကုိယ္ရွိတဲ့အထဲက ယုတ္ေလွ်ာ့သြားျခင္းမရွိဘဲ ေၾကြးမတင္ပဲ ကုသခြင့္ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မအေပၚထားတဲ့ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဂရုဏာေမတၱာဟာကၽြန္မရဲ႕သားအိမ္ကို ထုပ္ဖို႔ျဖစ္လာတာေတာင္မွသားနဲ႔ သမီးႏွစ္ဦးျပည့္စံုစြာ ေမြးဖြားရရွိခြင့္ေပးၿပီးမွထုတ္ခဲ့ရတာပါ။ျဖစ္ေနတဲ့ေရာဂါကိုေစာ လွ်င္စြာသိခြင့္ရေအာင္လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ဘုရားရွင္၊ ကုသမႈတစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ အတူရွိ ၿပီးအစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ကြယ္ကာခဲ့တဲ့ဘုရားရွင္ကိုအရမ္းပဲေက်းဇူးေတာ္ ခ်ီးမြမ္းပါတယ္။ ေပတရုေရေပၚမွာလမ္းေလွ်ာက္စဥ္ ေဘးဘီၾကည့္ၿပီးစိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ယံုၾကည္ျခင္းအားနဲခဲ့ေပမဲ့ ေရထဲနစ္ခါနီးမွာ ဘုရားရွင္လက္ကမ္းကယ္ႏႈတ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကေလးကလည္း ကၽြန္မကိုေန႔တိုင္းခြန္အားရေစခဲ့ပါတယ္။တကယ္တမ္း က်ေတာ့ ဘုရားသခင္ဟာကၽြန္မတို႔ထင္သလိုဒဏ္ခတ္တဲ့ဘုရားမဟုတ္ပါ ဘူး။ေဘးဒဏ္သင့္ ခံရတဲ့အေၾကာင္းရင္းဟာကၽြန္မတို႔ရဲ႔လုပ္ေဆာင္မႈေၾကာင့္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ဘုရားရွင္ဟာအၿမဲပဲမကုန္ဆံုးႏိုင္တဲ့ေမတၱာနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ကိုခ်စ္ေတာ္မူတဲ့ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူေၾကာင္းကို ကၽြန္မသိခြင့္ရသလိုပဲ၊ စာဖတ္ပရိတ္ သပ္အားလံုးကိုလည္းသိေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မရဲ႕ အနာဂတ္အသက္တာမွာ အလိုေတာ္ကို၀န္ခံၿပီး ဘုရားရွင္ျပင္ဆင္ခြင့္ေပးတဲ့ လမ္းကိုပဲေလွ်ာက္ၿပီးအသက္တာ ကိုဘုရားရွင္လက္ထဲအပ္ႏွံယင္း ဘုရားရွင္ ဘုန္းေတာ္ထင္ရွားေစမဲ့အသက္ တာမ်ဳိးနဲ႔ပဲ အသက္ရွင္ဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ အတိတ္ကာလမွာမွားမိခဲ့သမွ် အျပစ္အားလံုးအတြက္ကၽြန္မကိုဘုရားရွင္ကျပတာပဲလို႔ ကၽြန္မခံယူခဲ့မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားရွင္ကအၿမဲပဲခြင့္လႊတ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ကၽြန္မကို အသက္ရွင္လြတ္ေျမာက္ရျခင္းအခြင့္ကိုလည္း ျပင္ဆင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ယံုၾကည္ကိုးကြယ္တဲ့ ဘုရားရွင္ဟာ အနႏၱတန္ခိုးရွင္၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရွင္ေလာကကိုေအာင္ႏုိင္တဲ့အရွင္ ျဖစ္ပါတယ္။ အသက္ရွင္တဲ့ဘုရားကို အၾကြင္းမဲ့ယံုၾကည္ၿပီးေတာင္းေလွ်ာက္တဲ့ ဆုေတာင္းသံတုိင္းကိုလည္း အမွန္တကယ္ နားေညာင္းေတာ္မူၿပီး အေျဖေပးပါတယ္ဆိုတာကိုလက္ေတြ႕ခံစားခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္မကေနၿပီးေတာ့ စာဖတ္ပရိသတ္ႀကီး ခြန္အားရဖို႔ သက္ေသခံေ၀ငွလုိက္ရပါတယ္။
ေဒၚစီစီစိုး
မဂၤလာရွိေသာဆုလဒ္
_သက္ေသေပးပါ အဖဘုရား.., သက္ေသေပးပါ.. ေပးပါလို ့
အၾကိမ္ၾကိမ္ေတာင္းခံခဲ့စဥ္က သတိရေသးတယ္။ သူမ်ားေတြထက္ ထူးျခားတ့ဲ
သက္ေသကိုလည္း လို ခ်င္ေသးတာကိုး။ ထင္ထားတာက တကယ္ပဲ ၾကီးၾကီးမားမား
ေျပာင္းလဲ တိုးတက္တာမ်ိဳး ၊ လူမ်ားေတြ ဟာ ကနဲ ဟင္ကနဲ
အ့ံၾသသြားေစခ်င္တာမ်ိဳး သက္ေသျဖစ္ ခ်င္တာေလ။ အဲလိုေတာင္းေနရင္းက လိုခ်င္တ့ဲ
သက္ေသမရတ့ဲအဆံုး သတ္ေသခ်င္စိတ္ပဲ တစ္ေန ့ တျခားျဖစ္လာေတာ့တယ္။ ေတာင္းတာလဲ
မေပးဘူးဆိုျပီး စိတ္ပါေကာက္ခ်င္သလိုလို။
တကယ္ေတာ့ က်မတို ့ဟာ ဘုရားသခင္ကို ကိုယ့္သေဘာအတိုင္း လိုက္လုပ္ေပးဖို ့ ကိုယ့္ဆႏၵတစ္ခုပဲ သိျပီး ဂ်ီက် ေတာင္းဆို ေနတ့ဲ ခေလးငယ္ေတြပါပဲ။ အသက္ သာၾကီးလာျပီး ဝိညာဥ္ေရးမွာ ကေလးျဖစ္ေနတုန္း ၊ ေျပာရမယ္ဆို ဘုရားကို တစ္ဖက္သတ္ စိတ္ေကာက္ေနတတ္တုန္း ဆိုတာ ကို ျပန္လည္ စဥ္းစားမိပါတယ္။ ဆိုေန တ့ဲ သီခ်င္းစာသားေလးက ..
ကိုယ္ေတာ္ကို ကၽြနု္ပ္ ခ်စ္သည္.., ခပ္သိမ္းေသာအရာမ်ားထက္,, အဖ,, ကိုယ္ေတာ္သာတမ္းတေန,, '
ခပ္သိမ္းဆိုသည္မွာ အားလုံးထက္ဟုဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ထိုအားလုံးထဲမွာ ကၽြနု္ပ္တို ့မျဖတ္နိုင္ေသာအရာမ်ားကို နာမယ္ထည့္ျပီး စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ပါ။ ဥပမာ ေဆးလိပ္၊ ကြမ္း၊ ဘီယာ၊ ခိုင္နီး၊ ထီ၊ စသျဖင့္ မိမိတို ့စြဲလန္းေနေသာ မေကာင္းမႈ အရာမ်ားကို အရင္ဆံုး ဖယ္ရွားျပီး မွ တကယ္ပဲ ကၽြန္ေတာ္ကၽြန္မတို ့၏ စြဲ လန္းရာက ကိုယ္ေတာ္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုေနတ့ဲ သီခ်င္းေလးက အသက္ျဖစ္ျပီး သက္ေသျဖစ္ လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ပဲ မိမိ၏ စြဲလန္းရာကို စြန္ ့လႊတ္တိုင္း ကိုယ္ေတာ့္ထံမွ ထိုက္တန္တ့ဲ reward အျမဲရွိပါသည္။ ထိုအရာကို က်မကေတာ့ ဇာတိနဲ ့ ဝိညာဥ္ တိုက္ပြဲဟု သတ္မွတ္ျပီး ကစားပြဲလို ျပိဳင္ေလ့ရွိပါတယ္။
ရံႈးခ့ဲတာရွိသလို နိုင္လာတာေတြလဲ ရွိပါတယ္။ တစ္ေျဖးေျဖး နိုင္တာပိုမ်ားလာေလေလ၊ က်မတို ့ထဲက ဝိညာဥ္ခြန္အားက ပိုျပီး သန္စြမ္းလာေလေလပါပဲ။
က်မအတြက္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာအေကာင္းဆံုး ကစားပြဲျဖစ္ပါတယ္။. ေလာကမွာ ေနစဥ္ခဏ အတြက္ ေန ့ရက္အစဥ္ တိုင္းထိုကစားပြဲ၏ ေအာင္ျမင္ျခင္း ဆုလာဘ္မ်ား စြာရွိသလို ေကာင္းကင္ထက္မွာလည္း သိုေလွာင္ထား ျပီးသား လို ့ က်မ အလိုလို သေဘာေပါက္ မိပါတယ္။ မိမိအလိုကို ျငင္းပယ္တိုင္း ကိုယ္ေတာ္အတြက္ဆိုတ့ဲ ကိုယ္ေတာ့္ကို တကယ္ခ်စ္ေၾကာင္း သက္ေသျပဖို ့ က်မတို ့ နွလုံးသားထဲမွာ စြဲျမဲစြာ ရွိေနေစပါ။ ျငင္းပယ္တိုင္းမွာ ျပန္ရလာမည့္ မဂၤလာရွိေသာ ဆုလာဘ္မ်ား ကို လက္ေတြ ့ျမင္လာ ပါလိမ့္မည္။ ထိုအခါ က်မတို ့ လိုခ်င္ေသာ သက္ေသ ၊ ကိုယ္ေတာ္ေကာင္းျမတ္ေၾကာင္း သက္ေသမ်ားစြာကို ရရွိျပီျဖစ္သည္။
ဆုေတာင္းခ်က္။
အဖ, အရာအားလုံးထက္ အလိုခ်င္ဆုံးက ကိုယ္ေတာ္ပါ။ ကိုယ္ေတာ္မွလြဲျပီး ကၽြနု္ပ္မွာ ခိုလႈံစရာမရွိပါ။ ကိုယ္ေတာ္ထက္ပိုျပီး အဘယ္အရာကိုမွ် မစြဲလန္း မတပ္ မက္ေတာ့ပါ။ ခပ္သိမ္းေသာ အရာမ်ားထက္ ကိုယ္ေတာ္ ကိုသာ တမ္းတေၾကာင္း ယေန ့က်ြနု္ပ္ကို သက္ေသျပဳေတာ္မူပါအဖ။ သခင္ေယရႈနာမေတာ္၌ ဆုေတာင္းပါ ၏။ အာမင္း။( To God be the glory )
ရတနာဦး
တကယ္ေတာ့ က်မတို ့ဟာ ဘုရားသခင္ကို ကိုယ့္သေဘာအတိုင္း လိုက္လုပ္ေပးဖို ့ ကိုယ့္ဆႏၵတစ္ခုပဲ သိျပီး ဂ်ီက် ေတာင္းဆို ေနတ့ဲ ခေလးငယ္ေတြပါပဲ။ အသက္ သာၾကီးလာျပီး ဝိညာဥ္ေရးမွာ ကေလးျဖစ္ေနတုန္း ၊ ေျပာရမယ္ဆို ဘုရားကို တစ္ဖက္သတ္ စိတ္ေကာက္ေနတတ္တုန္း ဆိုတာ ကို ျပန္လည္ စဥ္းစားမိပါတယ္။ ဆိုေန တ့ဲ သီခ်င္းစာသားေလးက ..
ကိုယ္ေတာ္ကို ကၽြနု္ပ္ ခ်စ္သည္.., ခပ္သိမ္းေသာအရာမ်ားထက္,, အဖ,, ကိုယ္ေတာ္သာတမ္းတေန,, '
ခပ္သိမ္းဆိုသည္မွာ အားလုံးထက္ဟုဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ထိုအားလုံးထဲမွာ ကၽြနု္ပ္တို ့မျဖတ္နိုင္ေသာအရာမ်ားကို နာမယ္ထည့္ျပီး စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ပါ။ ဥပမာ ေဆးလိပ္၊ ကြမ္း၊ ဘီယာ၊ ခိုင္နီး၊ ထီ၊ စသျဖင့္ မိမိတို ့စြဲလန္းေနေသာ မေကာင္းမႈ အရာမ်ားကို အရင္ဆံုး ဖယ္ရွားျပီး မွ တကယ္ပဲ ကၽြန္ေတာ္ကၽြန္မတို ့၏ စြဲ လန္းရာက ကိုယ္ေတာ္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုေနတ့ဲ သီခ်င္းေလးက အသက္ျဖစ္ျပီး သက္ေသျဖစ္ လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ပဲ မိမိ၏ စြဲလန္းရာကို စြန္ ့လႊတ္တိုင္း ကိုယ္ေတာ့္ထံမွ ထိုက္တန္တ့ဲ reward အျမဲရွိပါသည္။ ထိုအရာကို က်မကေတာ့ ဇာတိနဲ ့ ဝိညာဥ္ တိုက္ပြဲဟု သတ္မွတ္ျပီး ကစားပြဲလို ျပိဳင္ေလ့ရွိပါတယ္။
ရံႈးခ့ဲတာရွိသလို နိုင္လာတာေတြလဲ ရွိပါတယ္။ တစ္ေျဖးေျဖး နိုင္တာပိုမ်ားလာေလေလ၊ က်မတို ့ထဲက ဝိညာဥ္ခြန္အားက ပိုျပီး သန္စြမ္းလာေလေလပါပဲ။
က်မအတြက္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာအေကာင္းဆံုး ကစားပြဲျဖစ္ပါတယ္။. ေလာကမွာ ေနစဥ္ခဏ အတြက္ ေန ့ရက္အစဥ္ တိုင္းထိုကစားပြဲ၏ ေအာင္ျမင္ျခင္း ဆုလာဘ္မ်ား စြာရွိသလို ေကာင္းကင္ထက္မွာလည္း သိုေလွာင္ထား ျပီးသား လို ့ က်မ အလိုလို သေဘာေပါက္ မိပါတယ္။ မိမိအလိုကို ျငင္းပယ္တိုင္း ကိုယ္ေတာ္အတြက္ဆိုတ့ဲ ကိုယ္ေတာ့္ကို တကယ္ခ်စ္ေၾကာင္း သက္ေသျပဖို ့ က်မတို ့ နွလုံးသားထဲမွာ စြဲျမဲစြာ ရွိေနေစပါ။ ျငင္းပယ္တိုင္းမွာ ျပန္ရလာမည့္ မဂၤလာရွိေသာ ဆုလာဘ္မ်ား ကို လက္ေတြ ့ျမင္လာ ပါလိမ့္မည္။ ထိုအခါ က်မတို ့ လိုခ်င္ေသာ သက္ေသ ၊ ကိုယ္ေတာ္ေကာင္းျမတ္ေၾကာင္း သက္ေသမ်ားစြာကို ရရွိျပီျဖစ္သည္။
ဆုေတာင္းခ်က္။
အဖ, အရာအားလုံးထက္ အလိုခ်င္ဆုံးက ကိုယ္ေတာ္ပါ။ ကိုယ္ေတာ္မွလြဲျပီး ကၽြနု္ပ္မွာ ခိုလႈံစရာမရွိပါ။ ကိုယ္ေတာ္ထက္ပိုျပီး အဘယ္အရာကိုမွ် မစြဲလန္း မတပ္ မက္ေတာ့ပါ။ ခပ္သိမ္းေသာ အရာမ်ားထက္ ကိုယ္ေတာ္ ကိုသာ တမ္းတေၾကာင္း ယေန ့က်ြနု္ပ္ကို သက္ေသျပဳေတာ္မူပါအဖ။ သခင္ေယရႈနာမေတာ္၌ ဆုေတာင္းပါ ၏။ အာမင္း။( To God be the glory )
ရတနာဦး